Tova

Mul­ti­me­dial­ny reci­tal fle­to­wy TOVA to efekt bli­skiej współ­pra­cy fle­cist­ki Ani Kar­po­wicz z mło­dy­mi kom­po­zy­tor­ka­mi: Mar­tą Śnia­dy, Niną Fuku­oką, Alek­san­drą Kacą i Teo­ni­ki Rożynek.

---

Mar­ta Śnia­dy w „4 ritu­als of womens’ hap­pi­ness” podej­mu­je reflek­sję nad współ­cze­snym kul­tem cia­ła – obec­nym m.in. w social mediach – lecz nie w publi­cy­stycz­nym, a w reli­gij­nym kon­tek­ście. Sło­wo rytu­ał, któ­re zado­mo­wi­ło się w gabi­ne­tach medy­cy­ny este­tycz­nej, powra­ca w utwo­rze do swo­je­go pod­sta­wo­we­go znaczenia.

Nina Fuku­oka w „Zan­sei” inter­pre­tu­je feno­men wie­lo­kul­tu­ro­wej, wie­lo­wy­mia­ro­wej, nie­od­kry­tej i tajem­ni­czej toż­sa­mo­ści, z któ­rą się rodzi­my. „Zan­sei” zna­czy „ostat­nie lata”, w utwo­rze są one odczy­ty­wa­ne jako pró­ba wyj­ścia z opre­syj­nej rze­czy­wi­sto­ści i prze­ży­cia „pozo­sta­łych lat” w zgo­dzie z wła­sną naturą.

Teo­ni­ki Roży­nek w „SCREAM” wyli­cza odmia­ny krzy­ku, zarów­no tego gło­śne­go, przej­mu­ją­ce­go, jak i nie­me­go, wpi­sa­ne­go moc­no w doświad­cze­nie kobiet. Krzyk jako nie­zgo­da, wiecz­nie uci­sza­ny, pena­li­zo­wa­ny, skie­ro­wa­ny do wewnątrz czy­ni jesz­cze więk­sze spustoszenie.

Ola Kaca w „Inner” zwra­ca się do wewnątrz, szu­ka intym­no­ści i bli­sko­ści w prze­ni­ka­ją­cych się dźwię­kach. Z doku­men­ta­cyj­nych ujęć skó­ry z bie­lac­twem, czy cia­ła znisz­czo­ne­go przez cią­że, wypro­wa­dza odnie­sie­nia do podob­nych fak­tur w natu­rze, któ­re w innym kon­tek­ście postrze­ga­my jako pięk­ne, har­mo­nij­ne i wartościowe.

TOVA to wspól­ne poszu­ki­wa­nia solist­ki oraz kom­po­zy­to­rek wokół war­to­ści brzmie­nio­wych fle­tu – zarów­no aku­stycz­ne, zwią­za­ne z posze­rza­niem i opra­co­wy­wa­niem współ­cze­snych tech­nik wyko­naw­czych, jak i elek­tro­nicz­ne, zwią­za­ne z róż­no­rod­ny­mi tech­ni­ka­mi prze­twa­rza­nia dźwię­ku żywe­go oraz nagranego.

Pro­gram TOVA miał swo­ją cyfro­wą pre­mie­rę na festi­wa­lu Sacrum Pro­fa­num w 2020 roku, a pierw­sze wyko­na­nie sce­nicz­ne na festi­wa­lu KODY w 2021 roku, od tam­tej pory był pre­zen­to­wa­ny w Pol­sce, Niem­czech i Norwegii.

Wię­cej infor­ma­cji na stro­nie: www​.tova​pro​ject​.art.

---

Program

---

---

Realizacja

kostium: Lud­mi­la Buba­no­va
video: Mar­ta Śnia­dy, Filip Bojar­ski, Izu­mi Yoshi­da, Alek­san­dra Kaca, Karo­li­na Sałaj­czyk
iden­ty­fi­ka­cja wizu­al­na: Karol Tomo­ki Yama­za­ki
reży­se­ria dźwię­ku: Kosma Standera

---

Po kon­cer­cie zapra­sza­my na wer­ni­saż wysta­wy Ľud­mi­ły Bubáno­vej “Wie­czo­rem nało­żę jej twarz”. Wysta­wę prac Ľud­mi­ły Bubáno­vej otwo­rzy­my 25 maja o godz. 20:00, a 26 i 27 maja będzie moż­na odwie­dzać jej inter­wen­cyj­ną pop-up pra­cow­nię w godzi­nach 14:00 – 20:00.

Prze­strzeń Muzy­ki Współ­cze­snej Hash­tag Lab współ­fi­nan­su­je Mia­sto Sto­łecz­ne Warszawa.

Bilety

30 PLN