Speechless i Non-adaptive Dance Music

Spe­echless:

Solo tanecz­ne na cia­ło i looper.
Głos jest czymś bar­dzo oso­bi­stym i cha­rak­te­ry­stycz­nym, reagu­ją­cym na oto­cze­nie i łączą­cym to, co w cie­le z tym, co poza cia­łem. Język i mowa są czę­ścią cia­ła w tym sen­sie, że pobu­dza­ją neu­ro­ny, narzą­dy, zmy­sły. Język i mowa zwią­za­ne są z ryt­mem, dźwię­kiem, into­na­cją, odde­chem, a tak­że zobra­zo­wa­nia­mi tegoż cia­ła (J‑L. Nan­cy Cor­pus).
W jaki spo­sób uka­zać cia­ło, aby unik­nąć ozna­cza­nia go lub nada­wa­nia mu znaczenia?

Wystą­pią:

Alek­san­dra Nowa­kow­ska taniec, dźwię­ki
Andrzej Józef­czyk elek­tro­ni­ka

Non-adap­ti­ve Dan­ce Music 

Gdzie prze­bie­ga­ją gra­ni­ce muzy­ki tanecz­nej? Czy zacho­wa­nia zwią­za­ne z muzy­ką są adap­ta­cyj­ne? W jaki spo­sób muzy­ka wiej­ska może dzi­siaj ist­nieć? Non-adap­ti­ve Dan­ce Music to rese­arch na prze­cię­ciu się płasz­czyzn tanecz­nej pol­skiej muzy­ki in cru­do z elek­tro­ni­ką odgry­wa­ną na żywo. Duet inspi­ru­je się brzmie­niem archi­wal­nych nagrań muzy­ki wiej­skiej, pol­ski­mi tra­dy­cja­mi elek­tro­nicz­ny­mi ze Stu­dia Eks­pe­ry­men­tal­ne­go Pol­skie­go Radia i zasto­so­wa­nia­mi algo­ryt­mów ucze­nia maszy­no­we­go w muzyce.

Wystą­pią:

Reali­za­cja:

kon­cep­cja pro­gra­mo­wa, tekst: Alek­san­dra Nowa­kow­ska
pro­duk­cja: Aga­ta Kry­stek
iden­ty­fi­ka­cja wizu­al­na: Alek­san­dra Ołdak
reży­se­ria dźwię­ku: Kosma Standera

Dowiedz się wię­cej o artystach: 

Alek­san­dra Nowa­kow­ska:
Obec­nie stu­diu­je w Insty­tu­cie Teatro­lo­gii Sto­so­wa­nej na kie­run­ku Cho­re­ogra­fia i Per­for­man­ce w Gies­sen (Niem­cy), absol­went­ka Wydzia­łu Teatru Tań­ca w Byto­miu.
Two­rzy­ła kre­acje aktor­skie i tanecz­ne, współ­two­rzy­ła i spek­ta­kle teatru doku­men­tal­ne­go, a tak­że pro­jek­ty etno­gra­ficz­ne. Poza dźwię­ko­wą war­stwą tań­ca inte­re­su­je się tema­tem miej­sca i pamię­ci cia­ła – pro­ce­su two­rze­nia wła­snych ście­żek i nada­wa­nia im zna­cze­nia, ruchem w prze­strze­ni publicz­nej. Dra­ma­turż­ka spek­ta­klu „Spra­woz­da­nie dla Aka­de­mii” w reż. Macie­ja Gor­czyń­skie­go. Spek­ta­kle two­rzy­ła z m.in. Gdań­skim Festi­wa­lem Tań­ca, Wro­cław­skim Teatrem Pan­to­mi­my, Teatrem na Fak­tach Insty­tu­tu Gro­tow­skie­go, Teatrem Bara­kah w Kra­ko­wie, Teatrem Małym w Tychach oraz rezy­den­cjach Prze­strze­ni Sztu­ki w Kato­wi­cach i Lublinie.

Andrzej Józef­czyk:
Spraw­nie poru­sza się w polu muzy­ki tra­dy­cyj­nej i elek­tro­nicz­nej. Zdo­byw­ca nagro­dy spe­cjal­nej na Tur­nie­ju Muzy­ków Praw­dzi­wych edy­cja 8.5 2023 r. w Fil­har­mo­nii w Szcze­ci­nie. Autor pra­cy inży­nier­skiej z zakre­su Music Infor­ma­tion Retrie­val podej­mu­ją­cej temat ana­li­zy muzy­ki za pomo­cą algo­ryt­mów sztucz­nej inte­li­gen­cji (Poli­tech­ni­ka Wro­cław­ska, 2021). Współ­pra­co­wał z Anią Bro­dą (muzy­ka tra­dy­cyj­na i ele­kro­nicz­na), a tak­że Daną Vyn­nyt­są w pro­jek­cie eth­no jaz­zo­wym i zespo­łem “Małe instru­men­ty” (Wro­cław). Współ­two­rzy Non-adap­ti­ve Dan­ce Music (NDM), rese­arch eks­plo­ru­ją­cy prze­cię­cie pol­skiej muzy­ki tanecz­nej in cru­do z żywą elektroniką.

Maria Stę­pień:
Skrzy­pacz­ka w ludo­wej Kape­li Dobrze­li­nia­cy oraz w zespo­łach Kożuch, Radi­cal Polish Ansambl, Rara­szek oraz Tran­ce­xpress. Lau­re­at­ka wie­lu nagród w kon­kur­sach muzy­ki ludo­wej i fol­ko­wej – m.in. Basz­ta na 46. Festi­wa­lu Kapel i Śpie­wa­ków Ludo­wych w Kazi­mie­rzu w 2012 roku, Grand Prix na Festi­wa­lu Fol­ko­wym Pol­skie­go Radia „Nowa Tra­dy­cja” w 2016 roku, z zespo­łem Kożuch oraz dru­gie miej­sce w kon­kur­sie Fol­ko­wy Fono­gram Roku z zespo­łem Radi­cal Polish Ansambl w 2019 roku. Wystę­po­wa­ła na wie­lu sce­nach w kra­ju (m.in. Pol­skie Radio, Fil­har­mo­nia Łódz­ka, Festi­wal Wszyst­kie Mazur­ki Świa­ta) oraz za gra­ni­cą (Moskwa, Tal­lin, Praga).