f. i. m. m. Karałow / Lebik

Gerard Lebik to arty­sta dźwię­ko­wy, impro­wi­za­tor, kom­po­zy­tor, sak­so­fo­ni­sta i kura­tor aktyw­ny na polu muzy­ki eks­pe­ry­men­tal­nej, impro­wi­zo­wa­nej oraz inter­me­dial­nej. Jest twór­cą festi­wa­lu Sana­to­rium Dźwię­ku w Soko­łow­sku. Jego kom­po­zy­cje, zło­żo­ne z fal sinu­so­idal­nych, repe­ty­tyw­nych niskich czę­sto­tli­wo­ści oraz oscy­lu­ją­cych wibra­cji, balan­su­ją mię­dzy mini­ma­li­zmem a redukcjonizmem. 

Jako wyko­naw­ca eks­plo­ru­je takie gatun­ki, jakli­ve elec­tro­nics i impro­wi­za­cja elek­tro­aku­stycz­na, łącząc sak­so­fo­ny, elek­tro­ni­kę i obiek­ty dźwiękowe. 

Jego insta­la­cje oraz pra­ce dźwię­ko­we eks­plo­ru­ją takie feno­me­ny jak psy­cho­aku­sty­ka, zabu­rze­nia per­cep­cji cza­su oraz rela­cje mię­dzy dźwię­kiem a archi­tek­tu­rą, wyko­rzy­stu­jąc bia­ły szum, fale pro­ste, sprzę­że­nie zwrot­ne oraz dźwięk ambi­so­nicz­ny, two­rząc immer­syj­ne doświad­cze­nia, rede­fi­niu­ją­ce gra­ni­ce per­cep­cji dźwięku.

Wystę­po­wał: TPAM (Yoko­ha­ma, JP), Rewi­re (Haga, NL), CTM (Ber­lin, DE), Fiber Festi­val (Amster­dam, NL), Today­sArt Festi­val (Haga, NL), MONOM (Ber­lin, DE), Bien­na­le (Zagrzeb, HU), Tokyo Jazz (Tokyo, JP), Umbrel­la (Chi­ca­go, US), Expe­ri­men­tal Inter­me­dia (Nowy Jork, USA), Bie­nal­le Wro (Wro­cław, PL), Super­De­lu­xe (Tokio, JP), Fyl­kin­gen (Sztok­holm, SE).

Współ­pra­co­wał z: Keith Rowe, Phil Min­ton, Ryoko Aka­ma, Bur­khard Beins, Paul Lovens, David Maran­ha, Peter Reh­berg, Jérôme Noetin­ger, Zbi­gniew Kar­kow­ski, Kasper T. Toeplitz, Noid, Lucio Cape­ce, Kazu­hi­sa Uchi­ha­shi, Alek­san­dra Słyż, Judith Hamann i wieluinnych.

Kom­po­zy­tor, pia­ni­sta, impro­wi­za­tor, peda­gog. Dok­tor sztuk muzycz­nych. Od 2016 roku wykła­da na Uni­wer­sy­te­cie Muzycz­nym Fry­de­ry­ka Cho­pi­na w War­sza­wie na Wydzia­le Kom­po­zy­cji i Teo­rii Muzy­ki (od 2020 r. na sta­no­wi­sku adiunk­ta). Jest absol­wen­tem tej uczel­ni w kla­sie kom­po­zy­cji prof. Sta­ni­sła­wa Mory­to oraz for­te­pia­nu prof. Bro­ni­sła­wy Kawalli.

W sezo­nie arty­stycz­nym 2018/19 został obję­ty pro­gra­mem men­tor­skim LPO Young Com­po­sers Pro­gram­me, w ramach któ­re­go pra­wy­ko­na­na zosta­ła jego kom­po­zy­cja przez Lon­don Phil­har­mo­nic Orche­stra pod dyrek­cją Sir Jame­sa Mac­Mil­la­na w South­bank Cen­tre w Lon­dy­nie. Jego utwo­ry wyko­ny­wa­ne były w kra­ju i za gra­ni­cą na kon­cer­tach oraz festi­wa­lach w USA, Japo­nii, Kana­dzie, Anglii, Hisz­pa­nii, Niem­czech, Mek­sy­ku, Buł­ga­rii, Fran­cji, Esto­nii, Kró­lew­cu, w Austra­lii, we Wło­szech i na Węgrzech. W 2023 roku był jed­nym z wykła­dow­ców kur­su kom­po­zy­tor­skie­go pod­czas Take­fu Inter­na­tio­nal Music Festi­val w Japonii. 

Lau­re­at wie­lu ogól­no­pol­skich i mię­dzy­na­ro­do­wych kon­kur­sów pia­ni­stycz­nych, m.in. w Pary­żu, Ate­nach, War­sza­wie. Jest rów­nież lau­re­atem mię­dzy­na­ro­do­wych i ogól­no­pol­skich kon­kur­sów kom­po­zy­tor­skich, np.: w Kato­wi­cach, War­sza­wie, Pozna­niu, Miskol­cu (Węgry). 

Związ­ki obra­zu z dźwię­kiem, to, jak na róż­ne spo­so­by może mani­fe­sto­wać się w nich myśl arty­stycz­na, sta­no­wią jed­no z jego głów­nych zain­te­re­so­wań twór­czych. Jego poszu­ki­wa­nia arty­stycz­ne znaj­du­ją więc też eks­pre­sję w dzia­ła­niach z zakre­su sztuk wizu­al­nych, na przy­kład foto­gra­fii, w któ­rych sta­ra się kształ­cić, roz­wi­ja­jąc umie­jęt­no­ści pod okiem profesjonalistów.

W swo­im dorob­ku ma 10 albu­mów mono­gra­ficz­nych, kame­ral­nych i impro­wi­zo­wa­nych. Wśród nich znaj­du­ją się mię­dzy inny­mi wydaw­nic­twa: The­re are some nebu­lae no eye can dispel (album mono­gra­ficz­ny, Cho­pin Uni­ver­si­ty Press), meta­ope­ra De invi­ta­tio­ne mor­tis (Cho­pin Uni­ver­si­ty Press) do libret­ta Macie­ja Papier­skie­go, Life & Bey­ond (DUX, duet z Mał­go­rza­tą Wasiu­cio­nek-Pote­rą) – wszyst­kie trzy nomi­no­wa­ne były do fono­gra­ficz­nej nagro­dy Fry­de­ryk. Ponad­to jego utwo­ry i inter­pre­ta­cje wyda­ne zosta­ły na kil­ku­dzie­się­ciu albu­mach przez wytwór­nie takie, jak Abla­ze Records (Austra­lia-USA), DUX, Requ­iem Records, Cho­pin Uni­ver­si­ty Press czy Kro­ni­ki War­szaw­skiej Jesieni. 

Współ­pra­co­wał m.in. z Lon­don Phil­har­mo­nic Orche­stra, Orkie­strą Fil­har­mo­nii Naro­do­wej, NOSPRem, Orkie­strą Sym­fo­nicz­ną Fil­har­mo­nii Ślą­skiej, Sin­fo­nią Var­so­vią i z taki­mi dyry­gen­ta­mi jak: Sir James Mac­Mil­lan, Bas­sem Aki­ki, Szy­mon Bywa­lec, Michał Klau­za, José Maria Flo­rên­cio, Ewa Stru­siń­ska, Jakub Chrenowicz. 

Swój warsz­tat pia­ni­stycz­ny, kom­po­zy­tor­ski i impro­wi­za­tor­ski kształ­cił na kur­sach mistrzow­skich mię­dzy inny­mi w Oxfor­dzie, Bar­ce­lo­nie, Mont­re­alu, Walen­cji, Ber­gen, Imo­li, Lip­sku czy Dusz­ni­kach-Zdro­ju pod kie­run­kiem takich mistrzów jak: Beat Fur­rer, Joël­le Léan­dre, Die­ter Ammann, Zyg­munt Krau­ze, Ste­fa­no Gerva­so­ni, Mikha­il Vos­skre­sen­sky, Boris Petru­shan­sky, Arie Var­di, Gary Graffman. 

Jest sty­pen­dy­stą Mini­stra Nauki i Szkol­nic­twa Wyż­sze­go, Sto­wa­rzy­sze­nia Pro Polo­nia (dwu­krot­nie) oraz macie­rzy­stej uczel­ni. W 2014 roku otrzy­mał Nagro­dę Mini­stra Kul­tu­ry i Dzie­dzic­twa Naro­do­we­go, a 2015 roku pre­sti­żo­we sty­pen­dium „Mło­da Polska”.