Przejdź do treści

Strunofonia 3.0

12.12-15.12 CZW-ND

Strunofonia 3.0 to interaktywna instalacja dźwiękowo-strunowa na 12 instrumentów
strunowych: cytrę węgierską, crwth, cytrę norweską, psałterium smyczkowe, cymbały chińskie (yangqin), autoharfę, lirę kinnor, cytrę koncertową, gitarę hawajską, guzheng, valihę i sarangi.

Zgod­nie z teo­rią strun w fizy­ce, każ­dy obiekt we wszech­świe­cie, cała mate­ria stwo­rzo­na jest z bar­dzo małych strun. Są one tak małe, że nie może­my ich dostrzec, jed­nak ich wibra­cje moż­na zaob­ser­wo­wać w posta­ci masy, gra­wi­ta­cji, siły magnetycznej. 

Tak więc róż­ni­ca mię­dzy czło­wie­kiem, drze­wem czy kamie­niem leży tyl­ko w uło­że­niu strun i cha­rak­te­rze ich wibra­cji. Drga­ją­ca stru­na to obiekt, w któ­rym pra­wa fizy­ki znaj­du­ją swo­je dosko­na­łe ucieleśnienie.

Stru­no­fo­nia 3.0 to inte­rak­tyw­na insta­la­cja dźwię­ko­wo-stru­no­wa na 12 instru­men­tów stru­no­wych: cytrę węgier­ską, crwth, cytrę nor­we­ską, psał­te­rium smycz­ko­we, cym­ba­ły chiń­skie (yan­gqin), auto­har­fę, lirę kin­nor, cytrę kon­cer­to­wą, gita­rę hawaj­ską, guzheng, vali­hę i saran­gi. Są to instru­men­ty pocho­dzą­ce z róż­nych stron świa­ta, naj­czę­ściej ludo­we. Nie­któ­re z nich są sze­ro­ko roz­po­wszech­nio­ne w okre­ślo­nych krę­gach kul­tu­ro­wych (guzheng — Chi­ny, saran­gi — Indie, vali­ha — Mada­ga­skar), inne z róż­nych powo­dów sta­ły się instru­men­ta­mi wymar­ły­mi (cytry czy crwth — lira smycz­ko­wa, popu­lar­na w Walii w XVII wie­ku). Rodo­wód nie­któ­rych się­ga sta­ro­żyt­no­ści (lira kin­nor, guzheng), inne powsta­ły nie­daw­no (gita­ra hawaj­ska, psał­te­rium smycz­ko­we, auto­har­fa, czy­li cytra klawiszowa).

W stru­no­fo­nii chor­do­fo­ny te wyko­rzy­sta­ne są w ode­rwa­niu od zwią­za­nych z nimi muzycz­nych tra­dy­cji i prak­tyk wyko­naw­czych, sta­no­wią przed­miot eks­pe­ry­men­tów dźwię­ko­wych, a ich nie­ty­po­we rezo­nan­se i for­man­ty są dodat­ko­wym walo­rem brzmie­nio­wym. Dźwię­ko­wy trzon insta­la­cji two­rzy kil­ka tysię­cy sam­pli nagra­nych na tych instru­men­tach z wyko­rzy­sta­niem róż­nych metod wydo­by­cia dźwię­ku i pre­pa­ra­cji oraz spe­cjal­ne­go omikrofonowania.

Na wszyst­kich instru­men­tach moż­na grać, a dźwię­ki zagra­ne przez oso­by odwie­dza­ją­ce insta­la­cję sta­ją się ele­men­tem dźwię­ko­wej fak­tu­ry wypeł­nia­ją­cej prze­strzeń Stru­no­fo­nii, wcho­dząc

w inte­rak­cje ze ste­ro­wa­ny­mi spe­cjal­nym opro­gra­mo­wa­niem sam­pla­mi. Dla zor­ga­ni­zo­wa­nych grup ist­nie­je moż­li­wość spo­tka­nia się na miej­scu z twór­cą insta­la­cji, któ­ry opo­wie o instru­men­tach i

poka­że tech­ni­ki gry. Insta­la­cja jest skie­ro­wa­na zarów­no do osób doro­słych, jak i dzie­ci, zarów­no zaj­mu­ją­cych się muzy­ką, jak i będą­cych jej odbiorcami.

Wysta­wie towa­rzy­szy kon­cert „Muzy­ka strun”, któ­ry otwie­ra eks­po­zy­cję w Hash­tag Labie. Wysta­wę moż­na zwie­dzać w godzi­nach 10:00 – 19:00.

Prze­strzeń Muzy­ki Współ­cze­snej Hash­tag Lab współ­fi­nan­su­je Mia­sto Sto­łecz­ne War­sza­wa.
Patro­nem medial­nym Prze­strze­ni Muzy­ki Współ­cze­snej Hash­tag Lab jest POLMIC​.PL.

Bilety

Wstęp wolny

Wkrótce